برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان کانون فرهنگی وهنری کریم اهل بیت شهر سلامی و آدرس kanoonemamhassan24.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
فضایل ائمه: امام حسن (ع): سجده طولانی رسول اکرم (ص)
در كتاب جمع الفوائد است كه عبد اللّه بن شداد از پدرش نقل كرده كه گفت:
رسول اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلم براى اداى نماز عشاء تشريف آوردند، در حاليكه حسن يا حسين عليهما السلام را بر دوش خود حمل مىكردند، آن حضرت پيش آمدند و آن طفل بزرگوار را بر زمين نهادند. سپس براى نماز تكبير گفتند و شروع به نماز نمودند در يكى از سجده ها، آن را خيلى طول دادند. من سر از سجده برداشتم ديدم آن طفل بزرگوار بر پشت آن حضرت نشسته است. من مجددا بسجده برگشتم. چون نماز تمام شد. مردم گفتند: يا رسول اللّه خيلى سجده را طول داديد.
ما گمان كرديم امرى پيش آمده يا وحى نازل شده است؟
آن حضرت فرمودند: خير، چنين نبود بلكه پسرم بر پشتم نشسته بود، خوش نداشتم در پایین گذاشتن او تعجيل كنم تا خودش پائين بيايد. منبع: ينابيع الموده، سليمان بن ابراهيم قندوزى،مترجم محمد على شاه محمدى، قم:1384ش.ص451.
فضایل ائمه: امام حسن (ع): سخن گفتن در چهارده ماهگی
محمّد بن اسحاق روايت مى كند:
ابو سفيان جهت تجديد پيمان با پيامبر، به مدينه آمد و حضرت او را نپذيرفت. سپس پيش على- عليه السّلام- آمد و گفت: آيا ممكن است پسر عمويت براى من امان بدهد؟
على- عليه السّلام- فرمود: پيامبر- صلّى اللَّه عليه و آله- تصميمى گرفته كه هرگز برگشتى در آن نيست امام حسن در آن موقع، چهارده ماه بيشتر نداشت. به زبان فصيح گفت: «اى پسر صخر! شهادتين (لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ) را بگو تا اينكه من تو را نزد جدّم رسول خدا شفاعت كنم».
ابو سفيان متحير شد. آنگاه حضرت على- عليه السّلام- فرمود:
«حمد خداى را كه در ذريّه محمّد، نظير يحيى بن زكريا، قرار داده است».
امام حسن- عليه السّلام- در اين هنگام راه مى رفت.( مناقب آل ابى طالب، 3/ 173. بحار: 43/ 326، حديث 6)
منبع: جلوه های اعجاز معصومین علیه السلام ،قطب الدین رواندی،غلامحسن محرمی،دفتر انتشارات اسلامی،قم:1378،ص187.
حاكم در مستدرك، و احمد بن حنبل در مسند، به سند خود از مردى به نام شداد بن هاد، روایت كردهاند كه گوید:
«خرج علینا رسول الله(ص)فى احدى صلاتى العشى: الظهر او العصر و هو حامل احد ابنیه الحسن او الحسین فتقدم رسول الله(ص)فوضعه عند قدمه الیمنى فسجد رسول الله(ص) سجدة اطالها قال ابى: فرفعت راسى من بین الناس فاذا رسول الله(ص) ساجد و اذا الغلام راكب على ظهره فعدت فسجدت فلما انصرف رسول الله(ص)قال الناس: یا رسول الله لقد سجدت فى صلاتك هذه سجدة ما كنت تسجدها، افشىء امرت به او كان یوحى الیك؟ قال: كل ذلك لم یكن و لكن ابنى ارتحلنى فكرهت ان اعجله حتى یقضى حاجته» (1)
چنانكه گفته شد، طبق روایات مشهور، امام حسن(ع) در نیمه رمضان سال سوم هجرت به دنیا آمد و تا روزى كه رسول خدا(ص) از دنیا رفت( بیست و هشتم صفر سال یازدهم ) هفت سال و شش ماه از عمر شریف خود را در كنار جدش رسول خدا(ص) و دامان پر مهر آن بزرگوار گذراند.
و چنانكه از روایات استفاده مىشود، شاید بهترین دوران زندگى آن امام مظلوم همان چند سال بوده كه از هر جهت مورد محبت افراد خانواده و به خصوص جد بزرگوار خود قرار داشته است.اظ، ج 1، ص 167.
خورشید خسته از حضورى طاقتفرسا، پشت تپّههاى شنى افق ناپدید شد. كاروان از حركت باز ایستاد. صداى یكنواخت زنگ شتران قطع شد. پشت سر، كویر بود و پیش رو واحهاى با درختان خرما و بركهاى كوچك. ستارهها تك تك در آسمان ظاهر شدند. كاروانیان كنار بركه وضو گرفتند. شتران با ولع آب مىنوشیدند. كسى اذان گفت. بعد از نماز آتشى برافروخته شد و حلقهاى انسانى بر گرد آن شكل گرفت. شام مختصرى خوردند. مسافران اهل كوفه و عازم زیارت خانه خدا بودند. در میان جمع، مردى خوش صورت و گشادهرو بود. كاروان سالار پیر به او اشارهاى كرد و گفت:
حذیفة بن یمان نقل میكند كه روزی بر بلندای كوهی، درمجاورت پیامبر بودیم و امام حسن علیه السلام كه كودكی خردسال بود، با وقار و طمانینه در حال راه رفتن بود. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: «ان جبرئیل یهدیه و میكائیل یسدده و هو ولدی والطاهر من نفسی و ضلع من اضلاعی هذا سبطی و قرة عینی بابی هو; همانا جبرئیل او را همراهی میكند و میكائیل از او محافظت مینماید و او فرزند من و انسان پاكی از نفس من و عضوی از اعضأ من و فرزند دختر و نور چشم من است. پدرم فدای او باد.»
به وبلاگ من خوش آمدیداین وبلاگ در راستای انتشار فعالیتهای فرهنگی ،هنری ،قرآنی ، اعتقادی، دینی ومذهبی ، تربیتی کانون فرهنگی وهنری امام حسن مجتبی شهر سلامی ایجاد وراه اندازی شده است