سيماي امام در نهجالبلاغه
و جعلناهم ائمه يهدون بامرنا و اوحينا اليهم فعل الخيرات و اقام الصلوه و ايتاء الزكوه و كانوا لنا عابدين. [19].
«و آنان را (دادگران و شايستهكاران از نسل ابراهيم عليهالسلام) پيشوايان مردم قرار داديم تا خلق را به امر ما هدايت كنند. و هر كار نيكو را- به ويژه- اقامهي نماز و پرداخت زكات را به آنها وحي كرديم و ايشان به پرستش ما پرداختند».
خداي سبحان در مبارك نامهي آسماني خود، قرآن كريم، كه كتاب هدايت آفريدگان اوست، امامت و رهبري بندگانش را در گسترهي تاريخ به دادگران و صالحان از فرزندان حضرت ابراهيم عليهالسلام تفويض كرده است. و بر اساس مشيت و ارادهي تغيير ناپذير حضرت پروردگار از ابراهيم خليل الله، تا محمد حبيب الله، همه صالحان و دادگران از تبار ابراهيم عهدهدار امر خطير زعامت و پيشوايي بندگان خدا بودهاند. و در روزگار رسالت و زعامت پيامبر اكرم حضرت محمد بن عبدالله (ص) امر ارشاد و هدايت امت اسلامي و حمايت و دفاع از حريم قرآن و اسلام به فرمان خدا و توصيهي مكرر رسولالله (ص) به امام موحدان، امير پرهيزگاران علي بن ابيطالب عليهالسلام تفويض شده است. اين حقيقت غير قابل انكار و واقعيت روشن و آشكار در تاريخ اسلام، بارها از زبان گويا به وحي پيامبر اكرم (ص) صادر و به گوش مسلمانان رسيده است.