تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
-سلام بر دختر حسن و حسین(علیهما‌السلام)
«السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ» سلام بر تو ای دختر امام مجتبی(ع)، ای دختر حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین(ع). چطور می‌شود که این دو برادر یک دختر داشته باشند؟ امام مجتبی(ع) دختری به‌نام «ام عبدالله» را در خانه و دامن خودشان تربیت کردند که کنار علم، حلم، اخلاق و ایمانش، وقتی این دختر آمادهٔ همسر شدن شد(خوب دقت می‌کنید)، وجود مبارک حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین(ع) در تمام دختران روزگار خودش، دختری غیر از او نمی‌شناخت که لیاقت همسری حضرت زین‌العابدین(ع) را داشته باشد. امام حسین(ع) دختر برادرش را برای زینت عبادت‌کنندگان و آقای سجده‌کنندگان عالم گرفت.
این دختر عجب ارزش و منزلتی داشته است! انگار که پروردگار این دختر را ویژهٔ زین‌العابدین(ع) خلق کرد. آن‌وقت از این زن و شوهر، یعنی از دختر امام حسن(ع) و پسر ابی‌عبدالله(ع)، چه کسی به‌دنیا آمد؟ امام باقر(ع) به‌دنیا آمد. فرزند امام باقر(ع) چه کسی بود؟ امام صادق(ع) بود. فرزند امام صادق(ع) چه کسی بود؟ موسی‌بن‌جعفر(ع) بود. یک طرف وجودشان تا امام دوازدهم به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد. حضرت مجتبی(ع) عجب امام با برکتی بوده است! نسل حضرت مجتبی(ع) هم نسل فوق‌العاده‌ای است؛ یکی از افراد نسل حضرت مجتبی(ع) که کنار حرم حضرت معصومه(س) دفن شده، آیت‌الله‌العظمی بروجردی است. حالا ببینید چه خبر است!
حالا بقیه‌اش را که درست هم به ما یاد داده‌اند؛ وقتی می‌خواهی به زیارت حضرت معصومه بروی، اول 34 بار «الله اکبر»، 33 بار «الحمدلله» و 33 بار «سبحان‌الله» بگو که بتوانی این عظمت را درک و تحمل کنی.
-سلام بر تو ای دختر، خواهر و عمهٔ ولی‌الله
«السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ وَلِیِّ اللهِ» این «وَلیّ اللّه» یعنی چه؟ یک ولی‌الله از چاه درآوردند و به مصر آوردند، تمام مملکت مصر را دگرگون کرد، تمام بت‌ها رادر مصر سرنگون کرد، اسلام الهی را در مصر حاکم کرد و هفت سال قحطی را به‌گونه‌ای نظام داد که یک نفر صبحانه‌اش لنگ نشد. این ولی‌الله است!
«السَّلامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ وَلِیِّ اللهِ» سلام بر تو ای دختر ولی‌الله!
«السَّلامُ عَلَیْکِ یَا أُخْتَ وَلِیِّ اللهِ» سلام بر تو ای خواهر ولی‌الله!
«السَّلامُ عَلَیْکِ یَا عَمَّهَ وَلِیِّ اللهِ» سلام بر تو ای عمهٔ ولی خدا!
چه خبر است؟! این خانم کیست؟! «بِنْتَ وَلِیِّ اللهِ»، «أُخْتَ وَلِیِّ اللهِ»، «عَمَّهَ وَلِیِّ اللهِ»؟ چقدر خوب است که ما از خدا بخواهیم حقایق اهل‌بیت(علیهم‌السلام) را به ما بفهماند تا وقتی می‌خواهیم به زیارت برویم، با یک معرفت به زیارت برویم. دنبالهٔ مطلب دربارهٔ شخصیت حضرت معصومه(س) در این دههٔ کرامت، ان‌شاءالله فردا شب.
هر که آیین حقیقت نشناسد ز مَجاز ××××××××× خواجه در حلقهٔ رندان نشود مَحرم راز
یا که بیهوده مران نام محبت به زبان ××××××× یا چو پروانه بسوز از غم و با درد بساز
آن‌قدر حلقه بزن بر درِ درگاه خدا ××××××× تا کند صاحب این خانه به رویَت در باز
هر که شد معتکف اندر حرم کعبهٔ دل ××××××××× حاش لِلّه که شود معتکف کوی مجاز
مگذارید قدم بیهوده در وادی عشق ××××××× که‌اندر این مرحله، بسیار نشیب است و فراز
کلام آخر؛ تشییع جنازهٔ غریبانهٔ حضرت زهرا(س)
دختر موسی‌بن‌جعفر(ع)! روزی که در این شهر شما از دنیا رفتید، تمام شهر تعطیل شد، تمام مردان شهر و زنان شهر گریه‌کنان بر سر و سینه زدند و در تشییع جنازهٔ شما شرکت کردند؛ اما مادرتان فاطمهٔ زهرا(س)، وقتی در مدینه از دنیا رفتند، مردان و زنان مدینه گریه‌کن او نبودند و تنها چند نفر گریه‌کن داشت: امیرالمؤمنین(ع)، امام مجتبی(ع) که آن وقت هشت‌ساله، ابی‌عبدالله(ع) که هفت‌ساله و زینب کبری(س) که شش‌ساله بودند. اینها گریه‌کنندگانش بودند و تشییع جنازه هم نداشتند. نیمه‌شب در همان اتاق زندگی‌اش، علی(ع) با دست خودشان قبری کَندند و وقتی قبر آماده شد، امام دیدند طاقت بلند کردن جنازه و سرازیر کردن میان قبر را ندارند، کنار قبر دو رکعت نماز خواندند و گفتند: خدایا! به من کمک بده تا من این بدن را دفن بکنم. روایات نوشته‌اند: قامت زهرا(س) مثل قامت پیغمبر(ص) بود و اگر بنا بود تشییع کنند، باید هفت هشت ده نفر تابوت را بلند می‌کردند؛ اما امیرالمؤمنین(ع) به‌تنهایی بدن را برداشتند و بدن سبک بود. امام صادق(ع) می‌فرمایند: از بدن مادرم چیزی غیر از پوست و استخوان نمانده بود.
-دعای پایانی
خدایا! این بلای عظیم کرونا را از کرهٔ زمین بردار.
خدایا! بیماران این ویروس را به حق حضرت معصومه(س) شفا بده.
خدایا! درگذشتگانشان و همهٔ گذشتگان را غریق رحمت فرما.
خدایا! دین ما، کشور ما، ملت ما، مرجعیت ما، محراب و منبر ما و رهبری ما را از حوادث حفظ فرما.
خدایا! امام زمان(عج) را در این لحظه دعاگوی ما و زن و بچه‌ها و نسل ما قرار بده.
قم/ حرم حضرت معصومه(س)/ دههٔ کرامت/ تابستان1399ه.ش./ سخنرانی اول
نظرات شما عزیزان:
