تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
║♥♥║رمضان آمد ومهمانی آن یاررسید║♥♥║
║◆◆║ ویژه نامه ماه مبارک رمضان║◆◆║
روزه آزمون اخلاص
قال اميرالمومنين عليه السلام:
فرض الله ... الصيام ابتلاء لاخلاص الخلق
امام على عليه السلام فرمود:
خداوند روزه را واجب كرد تا به وسيله آن اخلاص خلق را بيازمايد.
نهج البلاغه، حكمت 252
ستایش مخصوص خداوندی است که بر ما، با هدایت به شاهراه ستایشش،
منت نهاد و ما را اهل ستایش قرار داد که از سپاس گزاران احسان او باشیم
و سپاس خداوند را که دین آسمانی اسلام را برای ما مختص ساخت
تا در سایه سار آن، به سر منزل سعادت و خرسندی اش روان گردیم
و حمد بی حد و ثنای بی عدد، خدای احد را که ماه خود، ماه اسلام،
تزکیه و تصفیه و نزول کتاب وحی رمضان را یکی از راه های احسان بر بندگان قرار داد.
دگر بار در گردونه زمان و در چرخه منظم هستی که جلوه ای از جلوات حی ذات
و آیه ای از آیات خداوند است، به رمضان رسیده ایم
موسم رحمت و تجلی حقیقت،نزول برکت،شهر تطهیر قلب
وپرگشودن به جانب رب و ماه بی اعتنایی به عالم سفلی و صعود به جهان والا،
ماه مردم و بیدار شدن و بیدار کردن مردم.
فصل آگاه کردن آنها که نمی دانند و تذکر به آنها که می دانند،
شهر برانگیختن آنها که نشسته اند و بازگرداندن آنها که برگشته اند
و هنگامه ی نیرو دادن به فریادی که درحال نشستن است
و زمان کمک به پرنده ای که در حال سقوط.
بازآی که مهمان خدائی...
ای آنکه نگه دوخته بر بزم خدایی
خوش باش بر این شیوه که نور دل مایی
پیداست از این حال که دلداده اویی
زیباست چه بسیار که از خویش رهایی
نشنیده ای آیاکه زند جارچی عرش
گلبانگ, که بازآی, که مهمان خدایی
ماه رمضان آمده و مائده بر پاست
دعوت همگا نیست چرا زود نیایی
آن به که زهر خوان دگر چشم بپوشی
زیباست بر افطاز خدا لب بگشایی
غافل منشینید که در عرش خبر هاست
چتری به سر آرید که فری است همایی
خوان کرمش مائده هردو جهانست
آن به که بر این سفره گسترده در آیی
گاهیست به پدرام چرا قدر ندانی
ماهیست همه بدر چرا ماه نپایی
یک شب که بمقدار به عمریست برابر
آنرا زچه هر سال به عمرت نفزایی؟
خیل ملک آید به سلام تو در این شب
حیف است که بر خاک تو رخسار نسایی
آرند و د مانند به هر روح روانی
آیند و رسانند به هر گوش ندایی
تا صبحد مان پیش تو مانند به تکریم
هر لحظه به سازی و نوازی و نوایی
تنها نه فقط قدر تو تقدیر نمایند
بر درد دلت میرسد از غیب دوایی
گیرند به تکلیف تو ازحور کنیزی
بخشند به تشریف تو از نور قبایی
جویند به رضوان تو در قرب مقامی
سازند به تمکین تو در خلد سرایی
بر ره سپران مژده همین بس که به فرجام
با روزه برد راه سپر راه به جایی
دعوت که به مهمانی قرب است عزیزان
آن کس بپذیرد که بر او نیست ریایی
ناظم نه طمعکار سراید غزل اما
هر گفته برد اجری و هر کرده جزایی
شاعر:ناظم
نظرات شما عزیزان:
