تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
همای خوشبختی رو شانه عاشقان حسین (ع)
واسطه شدن حضرت اباعبدالله الحسین (ع) نزد پروردگار برای بخشیده شدن یک فرشته، کمی از عظمت معنوی امام سوم شیعیان را نشان می‌دهد. درباره عظمت معنوی و جایگاه والای امام حسین (ع) نزد پروردگار با حجت الاسلام و المسلمین مرتضی ادیب یزدی کارشناس مذهبی و پژوهشگر دینی گفتگو کردیم. وی به خبرنگار گفت: سید الشهدا (ع) به تبع جایگاهشان در میان معصومان از یک بلندای ویژه و سرفرازی خاصی برخوردار بودند. ایشان موجب افتخار تمامی اهل بیت (ع) بلکه تمامی اولیا و انبیاء است. امام صادق (ع) فرمودند: کُلُنا سُفُن النّجاة و لکن سَفینة جَدّی الحُسُین أسرع همه ما کشتی نجات هستیم، اما کشتی جد ما حسین (ع) سریع‌تر است. یعنی هر کس متوسل به شخصیت بی نظیر و ارجمند سید و سالار شهیدان عالم شود، زودتر به سر منزل سعادت می‌رسد و هُمای خوشبختی را در آغوش خواهد گرفت. هر کسی که ارتباط بیشتر و جدی تری با امام سوم شیعیان داشته باشد، زندگی بهتری دارد.
پیامبر (ص) بیش از هر کس منتظر ولادت امام حسین (ع) بود
این کارشناس مذهبی ادامه داد: امام حسین (ع) چه در ولادت و چه در شهادت صاحب بلندی‌ها و قله‌های معنوی فراوانی است. همین ویژگی‌ها ایشان را نسبت به سایر حضرات معصوم ممتاز می‌کند. ولادت آن بزرگوار هم از این قائده مستثنی نیست. به همین دلیل بیش از هر کس دیگری پیامبر اکرم (ص) در انتظار ولادت امام حسین (ع) به سر می‌برد. وقتی امام حسین (ع) به دنیا آمدند، رسول خدا (ص) فرمودند، هر چه زودتر، فرزندم حسین (ع) را بیاورید که او را ببینم. ام ایمن که مشغول کار‌های امر زایمان مادر بود، خطاب به حضرت محمد (ص)، گفت»:ای پیامبر صبر کنید که من بچه را تمیز کنم. ناگهان رسول خدا (ص) فریاد زدند که تو می‌خواهی او را تمیز کنی؟ خدا او را نظیف قرار داده و به هیچ عنوان کثافت و سیاهی سمت فرزندانم نمی‌آید. به همین دلیل ام ایمن شرمنده شد، طفل نوزاد را در پارچه سفیدی پیچید و سپس امام حسین (ع) را به دست رسول خدا (ص) داد.
اشک‌های رسول خدا و حضرت زهرا (س) در گهواره ابا عبدالله (ع)
حجت الاسلام و المسلمین ادیب یزدی درباره بیان واقعه عاشورا از زبان پیامبر (ص) هنگام تولد امام حسین (ع) اظهار کرد: وقتی رسول خدا (ص) حسین بن علی (ع) را در آغوش گرفتند، سر تا پای ایشان را بوسه باران کردند؛ از فرق سر تا پاها. در برخی روایات داریم که جبرئیل آمد و گفت: ای رسول خدا (ص) چقدر این فرزند را دوست دارید که بار‌ها ایشان را می‌بوسید. أُقَبِّلُ مَوْضِعَ السُّیُوفِ محل شمشیر‌ها و نیزه‌ها را می‌بوسم. وقتی رسول خدا (ص) این را گفتند، دلشان لرزید واشکش جاری شد. خاتم الانبیاء (ص) سرنوشت این فرزندشان را در همین یک جمله بیان کردند. به هر حال ولادت این شخصیت بی نظیر که همه را تحت تاثیر الطاف قدسیه، نهضت عظیم آزادی خواهانه و آزادی بخش خودشان قرار دادند، مسلما برای همه ابناء بشر امر مبارکی است.
نظرات شما عزیزان:
