پشت کردن به دیگران!
یکی دیگر از فرهنگهای عجیب و غریب که در سبک زندگی ایرانیان عصر پست مدرن نیز دیده میشود، سنت پشت نکردن به دیگران است. حتما در مراسمات مثل عروسی و مهمانی ها و جشنها دیدهاید که کوچکتر ها پشت خود را به بزرگتر ها نمیکنند و آن را نوعی بی احترامی قلمداد میکنند.
پشت نکردن به دیگران به خصوص بزرگترهای یک جمع، از جمله فرهنگ و رسوم عجیب ایرانیان است و ربطی به قشر خاصی از اقوام ایرانی هم ندارد. اینکه بعضا بگوییم: ببخشید که پشت بنده به شما هست و طرف هم در جواب بگوید که خواهش میکنم یا گل، پشت و رو ندارد، رسم شیرین و جالبی است که به هر حال، متداول شده و به نظر میرسد که فرهنگی ارزشآفرین و صلحدوست باشد.
اگر چه نگاه علمی یا تحلیل علمی به این فرهنگ نمیشود داشت و بخشی از باورها و سنت ایرانیان را به تصویر میکشد که از قدیم تا روزگار امروز، نسل به نسل چرخیده و ردپایش امروز در ادبیات گفتاری و رفتار ایرانیان دیده میشود.
حنا گذاشتن
از دیگر رسوم جالب و شاید عجیب و غریب از دید عدهای، فرهنگ حنا گذاشتن باشد. از رسوم عجیبی است که شاید این روزها کمتر آن را ببینیم. البته در مراسمی به نام حنابندان رایج است. بر اساس این رسم، خانواده و آشنایان آقاداماد یا شاهداماد، همراه با سینی بزرگ مسی که به صورت زیبایی تزیین شده است، به منزل عروس رفته و پس از رقص و پایکوبی، مقداری از حنا را در کف دست همدیگر قرار میدهند. سپس دست یکدیگر را میگیرند.
گاها هم سینی تزیین شده با کله قند و میوه و نقل و شیرینی را تحویل میدهند و تمام. امروزه مراسم حنابندان به دلیل هزینههایی که دارد، کمتر مورد توجه بوده و البته مخصوص مراسم عروسی هم نیست.
در شهرهای جنوبی کشور که یکی از غنیترین فرهنگها را در میان اقوام ایرانی در حوزه برگزاری مراسم عروسی و عزا دارند، از حنا برای کشیدن طرحهای زیبا روی دست استفاده شده و محبوب زنان است. این مراسم را در عروسیهای دیدنی جزیره قشم و استانهای جنوبی کشور میتوان دید.
درباره ارزش و اهمیت حنا مالدین در روایات و طب سنتی ایرانیان، تاکیداتی شده و به همین خاطر، جایگاه حنا در سبک زندگی اقوام ایرانی، قابل توجه است. حنا، خواص درمانی هم دارد که برای جلوگیری از ریزش مو، درمان بی خوابی، کاهش فشار خون مفید است.
برگ حنا نیز خواص بسیار دارد. حنای طبیعی دارای طبع سرد و خنک بوده و قارچ و میکروب را از بین میبرد.
شیرینی دادن
یکی از فرهنگ های عجیب اما دوستداشتنی و خوشمزه ایرانیان است. به مذهب و قوم هم ربطی ندارد. به داخل ایران و خارج از ایران بودن هم ربط ندارد. وقتی جشن و سروری هست وقتی موفقیت حاصل میشود، وقتی خبر خوشی به دست شما میرسد، وقتی از اتفاقی خوشحال می شوید، وقتی گرهای باز میشود، ما ایرانیها عادت داریم که دیگران را در شادی و خوشحالی خود سهیم کنیم. لذا شیرینی پخش میکنیم. حال شیرینی میتواند تارت توت فرنگی باشد خواه مقداری کشمشی که در تابستان در پشتبام خانه خشک کردهایم!
خلاصه، این فرهنگ شیرینی دادن که ایرانیان با خود به فرنگستان هم بردهاند، فرهنگ دوست داشتنی و پر صلابتی است که میتواند سفیر فرهنگ ایران باشد. ارزشآفرین و صلحطلب و آرامشبخش بوده و به قولی، مملو از انرژی مثبت است. اینکه انرژی مثبت، خود شبه علم است، بماند... .
نظرات شما عزیزان: