خط کوفی
یکی از انواع خط خوشنویسی اسلامی خط کوفی است. دلیل انتخاب نام کوفی برای این خط این است که خط کوفی منسوب به شهر کوفه است و گفته می شود که در آن جا شکل گرفته است.
نخستین نسخه های قرآن با این خط نوشته می شده است، برای همین می توان گفت هم زمان با ظهور اسلام، خط کوفی هم شکل گرفت و قرآن با خط کوفی نوشته شد.
خط کوفی بیشتر شامل خطوط مستقیم و زاویه دار است و کمتر انحنا یا دور در آن به چشم می خورد. اغلب شیوه های نگارش خط کوفی با حرکت های عمودی و افقی ممتد و بلندی همراه است.
در سده های اولیه ظهور اسلام و در پی نیاز به داشتن خطی زیبا و تمیز که بتوان آن را بدون غلط خواند، خط کوفی مراحل تکامل خود را به سرعت طی کرد. امّا از سدهٔ سوم هجری به بعد با فراگیر شدن خط نسخ و سایر انواع خط خوشنویسی، به تدریج کاربرد خط کوفی کمتر شد تا اینکه پس از سده پنجم هجری تقریباً کنار گذاشته شد و بیشتر کاربرد تزئینی و محدود یافت.
به طور کلی شیوه های نگارش خط کوفی را می توان به دو شاخه بزرگ مغربی و مشرقی تقسیم کرد. خط کوفی مغربی بر اساس سرزمینی که در آن رواج داشته به دسته های قروانی، تونسی، جزائری و سودانی تقسیم می شود. خط کوفی مشرقی نیز به سه دسته اصیل عربی، ایرانی و مختلط قابل تقسیم است. علاوه بر این، خط کوفی را می توان به دو دسته عمده کوفی ساده (محرر) و کوفی تزئینی تقسیم کرد.
نظرات شما عزیزان: